Chronische pijn is altijd lichamelijk én emotioneel!
Wat is chronische pijn?
Bijna iedereen denkt bij chronische pijn direct aan lichamelijke klachten.
Zelfs op internet gaan de meeste sites over lichamelijke klachten.
Net alsof een psychische/emotionele pijn niet chronisch kan zijn.
Maar als je enkel het woord chronisch googelt krijg je het volgende:
aanhoudend, gedurig, steeds, steevast, voortdurend, langdurig, slepend,
constant, continu, onophoudend, permanent, onafgebroken, permanent etc.
Iedereen met langdurige emotionele pijn roept dan direct “dat slaat op mij!”
Conclusie:
Chronisch gaat op voor lichamelijke én emotionele klachten!
En vandaaruit onze extra stelling dat chronische pijn zelfs
altijd een combinatie is van lichamelijke én emotionele pijn!
En vaak zelfs een combinatie van meerdere lichamelijke klachten met meerdere emotionele klachten!
Hier nog wat cijfers over chronische-pijn patiënten:
60% vindt dat pijn een negatieve invloed heeft op hun relatie met familie en vrienden.
50% vindt dat ze door de pijn in een sociaal isolement zitten.
45% maakt zich zorgen over de toekomst.
25% denkt af en toe aan levensbeëindiging.
Ik hoop dat relaties “en vooral zorgverleners” van mensen met
chronische pijnen altijd naar lichamelijke én emotionele pijnen kijken.
En dat elke emotionele pijn, inclusief “levensbeëindiging” uit de taboesfeer komt.
Ik starten met coaching (bijna altijd) met de ergste pijn.
Omdat daar “onbewust” het hoogste verlangen zit om er van af te komen.
De eerste vraag is: Is jouw ergste pijn lichamelijk of emotioneel?
Enkele voorbeelden:
Mark (vrijgezel 37 jaar) had eczeem en tot zijn verrassing was zijn ergste pijn emotioneel. Hij durfde geen relatie aan te gaan. Na enkele sessies kwam er rust
in zijn geest en in zijn lijf! Wat dé opening gaf naar de oorzaak van zijn fysieke pijn. Mark ging er 100% voor! Zes maanden later was hij meestal eczeem vrij.
Nog niet altijd, soms staat ineens eczeem weer op de stoep. Maar met zijn huidige kennis van wat te doen, verdwijnt het al binnen enkele dagen.
Liesbeth (43 jaar) was depressief. Haar ergste pijn was lichamelijk.
Zij had een “denkbeeldige” controle op haar depressiviteit. Maar niet kunnen slapen, vermoeidheid, hartkloppingen en vooral het constant overgeven hinderde haar het meest. In de eerste sessie begon ze te kokhalzen zodra ze de controle verloor.
“Iets” uitkotsen werd het speerpunt. Daarna kwam “overgeven” in de zin van “loslaten” erbij. Inmiddels is zij niet meer depressief, dipjes kan ze hanteren en ombuigen.
En ze wordt regelmatig gevraagd als ervaringsdeskundige.
Katja (16 jaar) had Anorexia. Ze woog nog maar 39 kilo met diverse lichamelijke klachten. Haar ergste pijn was emotioneel. Dat zij faalde om nog meer af te vallen. Zelfs de wetenschap dat zij kon overlijden of de pijn van haar ouders was ondergeschikt aan haar dwang. Het duurde meerdere sessies voor de doorbraak kwam. De oorzaak van haar controledwang en faalangst werd Katja duidelijk.
En dat gaf haar de ruimte naar een normale gezonde levenshouding.
Richard (59 jaar) had reuma. Zijn ergste pijn was lichamelijk.
Zijn beperking was zijn grootste last en dat remde hem om zijn lichaam maar een béétje uit te dagen. In de sessies bleef hij alleen maar focussen op zijn fysieke pijn.
In de vijfde sessie stak ik mijn hand uit en vroeg hem mijn hand te schudden.
Dat overrompelde hem en tot zijn verbazing gaf hij mij een stevige handdruk.
Zonder pijn! Zijn lichaam had alles begrepen, zijn bewustzijn was wat trager!
Inmiddels luistert hij naar zijn lijf en is hij met bijna alle bewegingen pijnvrij.