Chronische pijn is altijd een combinatie
van lichamelijke én emotionele pijn!
Wat is chronische pijn?
Bijna iedereen denkt bij chronische pijn direct aan lichamelijke klachten.
Zelfs op internet gaan de meeste sites over lichamelijke klachten.
Net alsof een psychische/emotionele pijn niet chronisch kan zijn.
Maar als je enkel het woord chronisch googelt krijg je het volgende:
aanhoudend, gedurig, steeds, steevast, voortdurend, langdurig, slepend,
constant, continu, onophoudend, permanent, onafgebroken, permanent etc.
Iedereen met langdurige emotionele pijn roept direct “dat slaat op mij!”
Conclusie:
Chronisch gaat op voor lichamelijke én emotionele klachten!
En vandaaruit onze extra stelling dat chronische pijn zelfs
altijd een combinatie is van lichamelijke én emotionele pijn!
En vaak zelfs een combinatie van meerdere lichamelijke klachten
met meerdere emotionele klachten!
Hier nog wat cijfers over chronische-pijn patiënten:
60% vindt dat de pijn een negatieve invloed heeft op hun relatie
met familie en vrienden.
50% vindt dat ze door de pijn in een sociaal isolement zitten.
45% maakt zich zorgen over de toekomst.
25% denkt af en toe aan levensbeëindiging.
Wij hopen dat relaties “en vooral zorgverleners” van mensen met chronische pijnen altijd naar lichamelijke én emotionele pijnen kijken.
En dat elke emotionele pijn, inclusief “levensbeëindiging” uit de taboesfeer komt.
Wij starten met coaching (bijna altijd) met de ergste pijn
Omdat daar “onbewust” het hoogste verlangen zit om er van af te komen.
En de start is altijd: Is jouw ergste pijn lichamelijk of emotioneel?
Enkele voorbeelden:
Mark (vrijgezel 37 jaar) had psoriasis en tot zijn verrassing was zijn ergste pijn emotioneel. Hij durfde geen relatie aan te gaan.
Pas na enkele sessies kwam er rust in zijn geest en in zijn lijf!
Wat dé opening gaf naar de oorzaak van zijn fysieke pijn.
Mark ging er 100% voor! Na enkele maanden was de psoriasis verdwenen.
Liesbeth (43 jaar) was depressief. Haar ergste pijn was lichamelijk.
Zij had een “denkbeeldige” controle op haar depressiviteit.
Maar niet kunnen slapen, vermoeidheid, hartkloppingen en vooral het constant overgeven hinderde haar het meest.
In de eerste sessie begon ze te kokhalzen zodra ze de controle verloor.
“Iets” uitkotsen werd het speerpunt. Daarna kwam “overgeven” in de zin van “loslaten” erbij.
Inmiddels is zij niet meer depressief, dipjes kan ze hanteren en ombuigen.
En ze wordt regelmatig gevraagd als ervaringsdeskundige.
Katja (16 jaar) had Anorexia. Ze woog nog maar 39 kilo met diverse lichamelijke klachten. Haar ergste pijn was emotioneel. Dat zij faalde om nog meer af te vallen.
Zelfs de wetenschap dat zij kon overlijden of de pijn van haar ouders was ondergeschikt aan haar dwang. Het duurde meerdere sessies voor de doorbraak kwam. De oorzaak van haar controledwang en faalangst werd Katja duidelijk.
En dat gaf haar de ruimte naar een normale gezonde levenshouding.
Richard (59 jaar) had reuma. Zijn ergste pijn was lichamelijk.
Zijn beperking in beweging was voor hem ondergeschikt maar juist dat remde
hem ook om maar een beetje zijn lichaam uit te dagen. In de sessies bleef hij
alleen maar focussen op zijn fysieke pijn.
In de vijfde sessie stak ik mijn hand uit en vroeg hem mijn hand te schudden.
Dat overrompelde hem en tot zijn verbazing gaf hij mij een stevige handdruk.
Zonder pijn!
Inmiddels is hij met bijna alle bewegingen pijnvrij.
Belangrijk: het aantal sessies én het succes is nooit vooraf te voorspellen!
Geef een reactie